De speelplek van onze veertienjarige Rover is het (en suite) kamertje aan onze eetkamer. Zijn spelen bestaat tegenwoordig uit het Fortnite slagveld, bouwen op Minecraft of als zijn vrienden niet online zijn, het Japanse avontuur Naratu. Dat de speelplek zich in onze gezamenlijke ruimte bevindt heeft z’n voordelen. Zo kunnen we het taalgebruik af en toe wat dimmen, weten we wat hij speelt, met wie, hoe vaak en tot hoe laat hij speelt.
We zien hem, hij zit niet verstopt op zijn kamer en kennen zijn online vrienden bij naam. Het blijft zoeken als ouders. Vrijlaten, grenzen aangeven, streng zijn, geïnteresseerd zijn en soms meespelen om te snappen waar zijn hart zo hard van gaat bonzen. We zien en horen de nukkige puber schaterlachen, sociaal doen en hij voert gesprekken die verder gaan dan het gamen.
Maar… hij zit dan ook uren binnen. Eerst een dag op school en dan zijn vrije uren met een controller in zijn hand. Dan zijn het enkel de korte fietstochtjes van en naar school die een frisse neus opleveren.
Onze buurt leent zich niet direct tot een potje voetbal en de tuin is inmiddels een ondoordringbaar oerwoud. Tegen de zomer hopen we daar een speel/hangplek van te maken. Maar dat betekent voor nu een vrijplaats voor de kinderen. Een stoere plek met een half omgewaaide boom en heel veel onkruid. Rover heeft in het midden van de tuin een plek vrijgemaakt en met stoeptegels, een oude ketel en stoelen een vuurplek gecreëerd. Beetje fikkie stoken, daar loopt een veertienjarige wel warm voor. Popcornpan met lange steel, een beetje porren in de as en een dikke marshmallow aan een stokje.
Gelukkig wonen we ook vlakbij de Kralingse Plas en het Kralingse bos. We hebben sinds een half jaar een hondje en dat vrolijke beest is de beste ‘naar buiten lokker’. Uit moet ze toch. Rover is met een ritje naar het bos op de elektrische deelscooter wel om te kopen voor een boswandeling in de natuur. Hond in de draagtas, pijl en boog op zijn rug en een chocoladereep in mijn tas. Het bos blijft de beste speelplek, ook als je denkt dat je het buitenspelen een beetje ontgroeid bent.
Lees meer verhalen van Maandagdaandag op haar persoonlijke blog. Lees ook haar vorige blog over ‘slecht weer spelen‘.
We hebben de eerste, stiekem toch nog wel frisse, ‘met zonder jas’ maar wel ‘met dikke das’ dag gehad en dat proeft naar meer. In februari kijk ik de dagen vooruit naar maart. Voor de kinderen ligt de buitenspeeldrempel altijd net iets lager dan voor mij, vertelt Daan.
Vroeger speelde Yvonne (grafisch vormgever bij Jantje Beton) al heel graag buiten met haar oudere broers en ging ze op vakantie in de ‘natuur’. Later ging ze ook met haar eigen kinderen op vakantie in de natuur, namelijk van eiland naar eiland fietsen in Nederland! Hier kijkt ze nog steeds met veel plezier op terug…
Jantje Beton registreert jouw gegevens volgens de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). We gebruiken deze gegevens om je te informeren over onze activiteiten. Als je de mails niet meer wilt ontvangen, geef ons dat dan door via info@speelbeweging.nl.
Meer informatie lees je in het privacybeleid van Jantje Beton.
Door GRATIS lid te worden van de speelbeweging ontvang je maandelijks de leukste speeltips, interssante speelweetjes en stoere speelverhalen in jouw mailbox. We sturen je 1 tot 2 mails per maand.
Jantje Beton registreert jouw gegevens volgens de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). Meer informatie lees je in het privacybeleid van Jantje Beton
