Springen in de modderplas en lekker vies worden! De wasmachine draait toch wel

Ik hoor het haar nog zo zeggen: “Niet in de plassen stampen, dan moet mama het weer wassen!” Terwijl dat gezegd wordt, kijk ik naar mijn eigen kroost die zojuist – jawel – vol in een (modder)plas stampen. Eerlijk is eerlijk, Fos vroeg eerst of het mocht en Hazel wachtte het antwoord niet eens af. Springen maar! We waren dan ook op een plek waar vies worden bijna een verplichting is na een fikse regenbui, namelijk de schapenboerderij bij ons verderop. Plassen voor het leven! Mooie, grote exemplaren met lekker veel zompige modder.

“Niet in de plassen stampen, dan moet mama het weer wassen!”

Ik weet niet waarom die andere moeder niet toelaat dat haar kroost in de plassen sprong. Wellicht hadden ze een afspraak ergens, haast of kwam het gewoon even niet uit dat er overal natte vieze vlekken op de zojuist schoon aangetrokken kleding paradeert. Terecht, snap ik helemaal. Geen oordeel hier. Ik zal het zelf vast ook wel eens geroepen hebben. Maar dan alleen echt op die momenten dat het niet uitkomt, anders mogen ze van mij gerust hun gang gaan. Want vies worden staat gelijk aan plezier. Althans, in de ogen van mijn kinderen. In die van Hazel wat langer, want die zou nog kunnen slapen in een hard geworden modderlaagje.

“Vies worden staat gelijk aan plezier”

Fos wil daarentegen meteen na binnenkomst schone kleren aantrekken. De vrijheid die het ze geeft en bovenal het plezier wat ik waarneem als ouder als ze onbevangen en vrij mogen rauzen… Ik vind dat prachtig!

“De wasmachine draait wel, daar zijn ze toch voor?”

En laten we wel zijn, ik was me een ongeluk in ons huishouden en dat zal er niet beter op worden met nog een kleintje erbij straks. Ik bedenk dan maar gewoon dat als het niet beter wordt een extra wasje ook geen kwaad kan. De wasmachine draait wel, daar zijn ze toch voor? En ik heb een nieuwe wasmachine gekocht, met oog op de uitbreiding straks. Ik kan mij daar een potje blij van worden lieve mensen! Dus kom maar met die vieze, plakkerige kleding; mama wast wel.

“Liever een blauwe plek en een goede vlek dan een herinnering gemist”

Mijn moeder zei het vroeger al en voor mij is het nog steeds een motto: ‘Liever een blauwe plek en een goede vlek dan een herinnering gemist’. Dus heb ik, sinds ik kinderen heb, ook regenlaarzen. Om mee te doen. Liever een extra rondje wassen dan de ervaring van plassen stampen met een enthousiaste peuter en kleuter gemist. Nog nooit gedaan? De blikken op die gezichtjes als je als ouder mee stampt zijn onbetaalbaar.

Springse!

Over Elise

Elise Joanne is een lifestyle- en moederblogger en vlogger. Ze is van oorsprong Zeeuws en woont sinds haar HBO studie Rechten samen met haar twee kinderen Fos (4) en Hazel (1), haar man Boris en het poezenbeest Bobbi in Zwolle.

Lees meer verhalen van Elise Joanne op haar persoonlijke blog. Lees ook haar vorige blog: ‘Samen spelen, ondanks het leeftijdsverschil!’