Spelen als rode draad door het leven

De eerste zonnestralen en daar ging ik al. Korte broek en T-shirtje aan en op zoek naar kindjes in de buurt om te spelen. Ik was verontwaardigd als ik door mijn moeder weer naar binnen werd gehaald om in ieder geval een trui aan te trekken. Het was januari, ik was 3 jaar en een écht buitenkind.

De grootste lol met buitenspelen

Ik was altijd aan het spelen, het liefst voor op straat of achter ons huis in het park. Direct uit school naar buiten totdat je ‘eten!’ hoorde. Buskruit was één van de favorieten, maar waterpret was het allerleukst. Zo trokken we vanuit de tuin een sproeier naar het pleintje voor de deur. Daar sprongen we uren door de stralen. Of overgooien met een bal met een waterballon erin. En als de timer afging, dan knapte de ballon en werd je nat. En dat was koud! Wat een lol hadden we dan.

Van gamen naar bewegen

Als kind stond jarenlang een Nintendo Gameboy stipt op nummer 1 op mijn verlanglijstje. Wat wilde ik dat graag en wat vond ik het stom dat ik die al die jaren niet kreeg. Nu snap ik het. Buiten leer je bewegen, ontdekken, grenzen verleggen en met minder verleiding binnen hoefden ze tegen mij niet te zeggen ‘hop naar buiten’. Dus pap en mam, bijna 25 jaar later kan ik alleen maar zeggen: ‘Bedankt’. Zeker relevant met de hedendaagse discussie dat kinderen te veel achter een scherm zitten. Slecht voorbeeld doet volgen. Dus zeg ik nu juist tegen mijzelf ‘hop naar buiten’. Ook nu is er tijd voor een buitenspeelbreak!

Blote voetenpad is te gek!

Vorig jaar ontdekte ik iets nieuws. Met mijn vriend en zijn dochter Roos van 10 jaar gingen we naar het blote voetenpad in Twello. Tot aan je middel woelen door de modder! Ineens gilde Roos: ‘whooohaaaa een kikker’. Ik keek haar kant op en zag dat ze de kikker in haar hand had! Zo is wandelen voor iedereen een hele beleving.

Spelen als rode draad door het leven. Om te leren, om te genieten. Daar maak ik tijd voor, want het is een prioriteit. En superleuk!

Over Steffi

Steffi (35 jaar) is programmaleider bij Jantje Beton, woont samen met Arnoud en Roos (10 jaar) in Nijmegen op fietsafstand van het bos. Ze groeide op in een huis met een basketbalveldje in de tuin, direct aan een park. Uren dribbelend over het veld en klimmen in de hoogste bomen. Nu zet ze zich in om kinderen meer te laten bewegen, en speelt ze het liefst met een bal.