Speelkameraden voor het leven!

Met vier kinderen zit je niet snel zonder speelkameraad. Thuis én op vakantie. Maar nu de twee oudsten echt groot worden, zien de vakantie er wat betreft samen spelen inmiddels toch anders uit. Vorige zomer boekte ik een blokhutje voor mij en de twee jongsten. Achter een boerderij, fijn beschut, gezellig basic, precies avontuurlijk genoeg voor deze niet doorgewinterde kampeerder. Een beetje barbecueën, vuurtje stoken, zwemmen in het door de boer van hooibalen gebouwde zwembad, dat tevens ook nog ijskoud was. Dolly de hond mee, een stapel spelletjes, een voetbal en een boxje voor de avonddisco.

Overal vrienden maken

We waren ons aan het installeren en al snel piepten twee net iets oudere meisjes nieuwsgierig over de heg. Maantje Piet giechelde verlegen, Dolly liet zich aaien en Wolf dacht: “Mooi! Dat wordt voetballen.” Na het avondeten gingen de vier op avontuur. Telefoonzaklamp aan en Dolly mee. Er werd gedanst en ik hoorde ze zelfs zingen vanaf het veldje verderop.

Overdag gingen we met z’n vieren op pad; wandelen in de bossen, zwemmen in de rivier en naar de theetuin voor een vakantietaartje. Met grote broer Wolf durfde Maantje Piet zich wel in te smeren met de riviermodder en zelfs Dolly waagde zich aan een stukje zwemmen. Zo tegen het einde van de dag vroegen de twee: “Zouden de meisjes al terug zijn bij de blokhut?”

Samen spelen met jong & oud

Gelukkig vonden de grote meisjes het net zo leuk om samen te spelen. Al snel hadden de lieve grietjes bij hun ouders geregeld om de ‘moeder van Wolf en Maantje Piet’ uit te nodigen voor de borrel. Zelf ben ik ook meer van de verlegen soort en graag op mijzelf, maar ik ging gewoon mee in de flow en het enthousiasme van de kinderen.

Een mooi cadeau!

De borrel in het gras mondde al snel uit in het verslepen van stoelen en tafels uit de twee blokhutjes. De koelkasten werden geleegd en zo scharrelden we een heerlijke maaltijd bij elkaar. De blokhutburen hadden nog soep, wij brood en kaasjes. We zagen het donker worden. De kaarsjes gingen aan en de gitaar werd erbij gepakt. De kinderen renden rond alsof ze elkaar al jaren kenden. Zo leerde ik van mijn twee ‘kleintjes’; samen speelt beter! Wat een zomer cadeau.

Meer weten over Maandagdaandag?

Lees meer verhalen van Maandagdaandag op haar persoonlijke blog. Lees ook haar vorige blog over: ‘Kom! We gaan op avontuur in de natuur’