Sneeuw is de absolute winterbuitenspeeldroom

Rode blossen, tintelende vingers en natte handschoenen aan touwtjes uit je mouw. De muts op en weer af, want het is veel te warm na een kwartier rennen en springen. Buitenspelen in de winter is zo lekker!

“Als het sneeuwt moeten we naar buiten”

Sneeuw is de absolute winterbuitenspeeldroom. De kinderen hebben het er nog over; “weet je nog toen het ‘s avonds ging sneeuwen en we in het donker met z’n allen naar buiten gingen?” Als het sneeuwt, móeten we naar buiten, ongeacht het uur. Voor je het weet is alles gesmolten en heb je het gemist! Snel die sneeuwpop bouwen op het veldje bij het bejaardentehuis, een sneeuwballen gevecht houden met je grote broer, je gezicht in de sneeuw drukken en de 3d fototruc uitproberen.

In mijn jeugd sneeuwde het ieder jaar en schaatsten we iedere winter op natuurijs. Of in ieder geval gebeurde dat in mijn herinneringen jaarlijks (net als de zomervakantie die toen eeuwig leek te duren). Met mijn vader tien kilometer schaatsen op mijn zwierschaatsjes door de polder om daarna met mijn volle stempelkaart een medaille én echte Noren te krijgen van mijn vader.

Uitkijken naar de zonnige, koude dagen

Dus kom maar door met de vorst, al is het maar genoeg om op een ondergespoten weiland te schaatsen. Minstens één keer met de slee naar school en uit school van het dijkje in Het Park glijden.

En als niet, dan minstens zonnige, koude dagen. Lekker hutten bouwen in de tuin. Van takken op maat zagen en sjouwen word je lekker warm (en kan je muts weer af). Voor de hut lekker een vuurtje stoken, een pannetje chocomelk en een keteltje glühwein (komen wij ook eens buitenspelen) op het rooster. En als het dan echt te donker wordt, lekker doorgerookt van het vuur en moe van het bouwen en sjouwen je bed in. Diepe slaap gegarandeerd en dan dromen van een wit wonderland. Wie weet komen (winterbuitenspeel)dromen uit!

Meer weten over Maandagdaandag?

Lees meer verhalen van Maandagdaandag op haar persoonlijke blog. Lees ook haar vorige blog over: ‘Huup Huup Barbatruc, met een schermpje lok ik ze naar buiten’.