Ik ben niet van de anti-in-de-klas-zitten brigade

Ik was tien jaar oud en ging naar groep zes toen ik bij meester Van Limburg in de klas kwam. Een man met een imposant postuur, dikke krullende haren en een zware lage stem. Zo eentje waar je als kind op je eerste dag doodsbang voor bent. Niets was minder waar.

“Hij had lak aan regels en hield van vrijheid.”

Op een dag pakte hij zijn gitaar erbij en riep enthousiast: “Zoek een maatje uit! Eentje gaat op zijn knieën kruipen als een hond en de ander loopt met een denkbeeldige lijn er achteraan.” En daar gingen we. Ik tastte met mijn handen de koude vloer af en blafte twee keer heel hard voordat ik begon te dwalen. Tussen de benen van Sanne en de tafel van Roel door. Elke noot van het lied blèrde ik ondertussen uit volle borst mee en ik verloor me in de muziek en het toneelspel. Het moet er echt als een losgeslagen beestenboel uit hebben gezien voor andere leerkrachten die even door het raam keken. Daar trok meester Van Limburg zich gelukkig niets van aan. Hij had lak aan regels en hield van vrijheid.

Les in de buitenlucht zorgt voor een gevoel van vrij bewegen

Inmiddels snap ik wat meester Van Limburg probeerde te doen. Altijd als aan mij wordt gevraagd waarom ik buitenles zo belangrijk vind, denk ik terug aan dit moment. Niet om de buitenlucht – we kropen tenslotte gewoon door het klaslokaal -, maar dan denk ik terug aan het heerlijke gevoel van even vrij kunnen bewegen. En de impact die het bewegen en het ervaren hebben gehad op mijn leerproces. Jaren later kon ik van dit specifieke lied nog altijd de tekst en de melodie moeiteloos nabootsen. ‘Hondje, hondje jij moet aan de lijn, om los te lopen ben je nog te klein …’

“Ik gun ieder kind een meester Van Limburg.”

Ik blijf me maar verbazen over de vanzelfsprekendheid waarmee nog zoveel leerkrachten blijven vasthouden aan de hele dag stilzitten op een stoel in een muf lokaal. Ik ben niet van de anti-in-de-klas-zitten brigade hoor, maar iets vaker bewegen en naar buiten gaan zou op elke school vanzelfsprekend moeten zijn als je het mij vraagt. Ik gun ieder kind een meester Van Limburg. Van wie ze soms stil moeten zitten en soms op het schoolplein rekensommen mogen maken, terwijl ze een hindernisbaan afleggen.

Over Wilma

Wilma is projectleider Buitenlesdag en Gezonde Schoolpleinen bij Jantje Beton. Ook is Wilma tante van twee actieve neefjes en zelf graag in de buitenlucht. Buitenles geeft een heerlijk gevoel van vrij kunnen bewegen, waarbij Wilma altijd weer eventjes terugdenkt aan haar meester Van Limburg uit groep zes.