Huup huup barbatruc, met een schermpje lok ik ze naar buiten

Hoewel we het proberen te beperken met regels, zoals pas een mobiele telefoon als je naar de middelbare school gaat, hebben we inmiddels een iPad, Nintendo en een Playstation (van de grote broer). Een half uurtje vind ik lang genoeg, hoe schattig ik alle tuintjes en huisjes van Animal Crossing ook vindt.

Wandelen in plaats van scrollen op sociale media

Gelukkig zijn er ook veel interactieve spellen waarbij er gesport, gedanst en samen wordt gespeeld. Maar… allemaal binnen. Ik snap de kinderen wel hoor, want ook ik verdwijn graag in mijn telefoon als ik moe ben. Maar ik heb altijd een ‘pffff’ – momentje. Ik had ook even kunnen wandelen in plaats van dat uurtje oeverloos scrollen op Instagram en Facebook.’

Regels over schermtijd?

Er zijn bij ons een soort vanzelfsprekende regels ontstaan over schermtijd. Uit school mag er op de spelcomputer worden gespeeld of een film/serie worden gekeken. De schooltijden volgen elkaar ook handig op zodat er niet drie schermzombies in huis rondhangen. Maantje Piet is als eerste uit en als Wolf thuiskomt, is het tijd om te stoppen. Wolf mag dan tot het eten op tafel staat en Rover als hij thuiskomt van de sportschool.

Wolf heeft een stappenteller-app geïnstalleerd op zijn telefoon. Om zijn dagelijkse stappen te halen, gaat hij tegenwoordig te voet naar school. Dat zijn toch mooi 7000 stappen per dag. Hij heeft dit idee trouwens van zijn favoriete Rotterdamse vlogger, Boncolor, dus zo slecht is het kijken van vlogs nog niet. In het weekend is het losweken van schermen net wat lastiger. Iedereen is moe van school en het bankhangen lonkt. Maar, huup huup barbatruc, zou oma zeggen; wat als ik ze nou eens naar buiten lok mét een schermpje.

“Naar buiten lokken mét een schermpje”

Ik zocht een mooie wandelroute uit in de buurt. Niet meteen te lang maar waar we wel een paar uur zoet mee zouden zijn. Ik appte de routebeschrijving naar Wolf en ik benoemde hem ‘hoofd spoorzoeken’. De weg zoeken bleek lastiger dan hij in eerste instantie dacht. Goed lezen, goed onthouden én goed opletten. De route was zonder kaart en alleen een beschrijving. Dus het kwam echt aan op bospaadjes tellen. En was het nou voor of na de kerk rechtsaf? We liepen maar één keer verkeerd. Toen we uiteindelijk bij het eindpunt aankwamen, hadden we mooi alle levels gehaald en het spel uitgespeeld.

Nu ga ik mij verdiepen in Pokémons vangen, geocaching en op zoek naar bomen -en vogelnamen apps.

Meer weten over Maandagdaandag?

Lees meer verhalen van Maandagdaandag op haar persoonlijke blog. Lees ook haar vorige blog over: ‘Tot je navel in de modder, dit is het seizoen voor smeerkezen’.