Buitenspelen in de stad

Toen wij met het gezin van een klein dorp naar (de grote stad) Antwerpen verhuisden, kreeg ik veel bezorgde reacties als ‘waar moeten de kinderen dan spelen?’ Op zich begrijpelijk want we verruilden ons grote Pipi Langkoushuis met een half voetbalveld als tuin en met het bos op schopafstand, voor een stadsappartement met dakterras. Dat is inderdaad net wat lastiger voetballen, maar het was tijdelijk en we vonden later een Pipi Langkouskasteel met een mooie stadstuin voor wildere avonturen.

“De stad ís een speeltuin. En ook nog behoorlijk avontuurlijk”

Inmiddels wonen we in Rotterdam, in wederom een lekker houtje-touwtje huis met stadstuin. Maar wat ik als dorpsbewoner met kinderen niet had bedacht; de stad ís een speeltuin. En ook nog behoorlijk avontuurlijk. We springen op de fiets en tien minuten later is het heerlijk bomen klimmen in het Kralingse Bos. ‘s Zomers stappen we halverwege de rit van school naar huis af bij de Kralingse Plas voor een picknick en een verfrissende duik.

Willen we ruiger? Dan zijn er genoeg klim en klautertrappen, stoepranden en muurtjes voor een sportief parcours. In de winter met je slee in de tram naar Het Park voor heuse bergafdalingen, wintersport in eigen stad. En dan zijn we nog niet eens naar de Maasvlakte geweest, dat is pas een goede zandbak.

Dorp of stad, buitenspelen kan altijd

In onze eigen buurt zetten we speurtochten uit door om beurten een pijlenroute uit te stippelen met stoepkrijt. Maantje Piet rode pijlen, Wolf groene, net zoals ik vroeger deed met mijn zusje in het kleine dorp waar wij opgroeiden. En ook in de stad zwaaien we naar de buurtkapper, maken we een praatje met de vaste postbezorger en zijn er vriendjes in het park om een potje mee te voetballen. Zo neemt grote broer kleine broer mee op stap, longboard mee en als er een klein beetje honger opkomt, trakteert hij op een Turkse pizza.

Wachten? Dat doen wij lekker buiten!

Een uurtje wachten omdat Wolf theaterles heeft, dat doen Maantje Piet en ik lekker buiten. Ik zet de stopwatch op mijn telefoon aan en we kijken wie zijn eigen traplooprecord kan verbreken. En als je toch dat stoepkrijtje nog in je zak hebt, is een hinkelparcourtje ook zo getekend.

Meer weten over Maandagdaandag?

Lees meer verhalen van Maandagdaandag op haar persoonlijke blog. Lees ook haar vorige blog over ‘spelen in de winter’.